Omgeving van de haven

Schellingwoude is een dorp in Landelijk Noord, het dunbevolkte landelijke deel van het stadsdeel Amsterdam-Noord, onderdeel van Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Tot 1857 was het dorp een zelfstandige gemeente; dat jaar werd het deel van de gemeente Ransdorp, welke 1 januari 1921 opging in de gemeente Amsterdam.

Het dorp ligt aan de Noorder IJdijk tussen Nieuwendam en Durgerdam. Het bestaat uit enkele tientallen huizen en enkele andere gebouwen, waaronder een kerk. Enkele huizen zijn van hout. De meeste huizen staan aan de dijk langs het IJ. Parallel aan de dijk loopt een lager gelegen straat. Ook de waterstaatskerk ligt achter de dijk, op een terp. Het gebouwtje dateert uit 1866 en werd oorspronkelijk gebruikt door de Nederlandse Hervormde gemeente. Uit opgravingen is gebleken dat er al in de 14e eeuw op die plek een kerk heeft gestaan.

De naam van het dorp is afgeleid van een woud dat de scheiding vormde tussen Waterland en de Zuiderzee. Scheling is een oud-Hollands woord voor scheiding. Een andere bron stelt echter dat de naam te maken heeft met een verhaal over schellingen die in het woud werden gevonden. Het woud is er niet meer; vermoedelijk is het verloren gegaan bij de Sint-Elisabethsvloed van 1421.
Schellingwoude heeft een jachthaven aan het Buiten-IJ (WSV De Zuiderzee). Ten zuiden van het dorp liggen sinds 1870 de Oranjesluizen die de waterscheiding zijn tussen enerzijds het IJsselmeer (voorheen Zuiderzee) en anderzijds het IJ, het Noordzeekanaal en het Amsterdam-Rijnkanaal. Een pad over het sluizencomplex vormt voor wandelaars en fietsers een verbinding met de zuidelijke IJ-oever. In 1957 werd de Schellingwouderbrug in gebruik genomen. Deze brug vormde de eerste vaste oeververbinding over het IJ in Amsterdam en verbindt Amsterdam-Noord met Amsterdam-Oost. In 1990 kwam in de nabijheid van Schellingwoude de Zeeburgertunnel gereed, een onderdeel van de Ringweg A10- Noord.

( Bron: Wikipedia )